انا كـــان عـــندى امــتحـان :: ذاكـرت كـتيـر مـن زمــان
حــفـظـت فـهمـت قـعتدت :::: اردد زى الـبغبغان
وعالصبح اتوكلت دخلت:: اللجنه سميت الرحمن
وجاتنى الورقه بصيت لقيت :: حاجات مايحلهاش انسان !!ن
فى نفسى شكيت انا ولا هم :::اكيد حد فينا غلطان
فى الاجابه عكيت والخوف :: والتوتر فى عنيه بان
رجعت البيت ادينى::::رٌحت وجيت جريح حزنان
قــولــت خــلاص والـلى:::: راح حـصل واهـو كـان
ركزت من تانى والامل ملانى ::روحت امتحن صابنى الجنان
ايدى على خدى حطيت :::وجرفنى الالم والاشجان
راحت ورقةالاجابه وراح مستقبلى::: معاها وبقيت تايه مليش عنوان